Omdat het gesprek op anonieme basis plaats vond duid ik voor het gemak de informatie aan als komend uit een specifiek gedeelte van de wereld.
Zo vertelde mij twee mensen afkomstig uit het Arabische gedeelte dat milieu daar niet of nauwelijks aandacht krijgt. Nonchalance voert volgens hun zeggen de boventoon. Zeker geen onwil maar meer gebrek aan bewustzijn alsmede andere doelen voor ogen hebben zoals overleven.
Op de vraag wat zij hier geleerd hebben reageerden beiden hetzelfde: afval scheiden was nieuw voor hen en oogst veel waardering omdat het concreet is en ook aanzet tot veranderd eigen gedrag.
Zo spreekt de één mensen aan op straat als zij ziet dat ze afval op straat achterlaten zoals flesjes of sigarettenpeuken. Beiden omarmen het belang van aandacht voor het milieu omdat hen duidelijk is dat zonder goede zorg voor de Aarde het menselijk bestaan in het gedrang komt.
En de ander verzorgt sinds het tegelwippen, de vrij gekomen ruimte en groeien en bloeien de planten en bloemen onder zijn liefdevolle zorg en aandacht.
Luisterend naar andere deelnemers valt op hoe letterlijk grenzeloos de liefde voor de natuur is ook al komen zij uit landen waar de regering meer oog heeft voor het geldelijk gewin zoals bomenkap in het Amazone gebied. En hoe het hen raakt dat overheden en industrie geen lange termijn visie hebben maar vooral gefocust zijn op wat de natuur hen in het hier en nu oplevert zonder zich om aangebrachte schade te bekommeren.
Het was ronduit bemoedigend om te zien en te horen dat het niemand koud laat hoe het verder met het milieu gaat. En dat elk van hen bereid is zijn eigen bijdrage te leveren door bv te reizen met openbaar vervoer, minder plastic te gebruiken. Kortom: het milieu is van ons allen en gaat ons allen aan en er zijn opties die ons iets geven als we de eerste stap gezet hebben: het wérkelijk willen inzetten en verbinden met het milieu en wat deze van ons vraagt.
Caroline van Wilgen namens GroenLinks Wassenaar